Hitler: Son direniş

ahh... Evet işte o oyun. Sonunda duygularımı bu küçük yorum kutucuğunda dile getirebileceğim. Öncelikle ana menüdeki nazilerle ilişkili olduğunu düşündüğüm müzik oyuna girmeden önce oyunda nelerle karşılaşacağımızla ilgili bir ön izlenim veriyor. Açıkçası oyuna girmeden önce nelerle karşılaşabileceğimi bilmek oyunu gözümde bir tık üste çıkardı. 

Şimdi gelelim oyunun başlangıcına. Benim bir tarih tutkunu olduğumu bütün arkadaşlarım bilir ve bu oyunun giriş bölümünde hitler ile ilgili bilgi verilmesi benim gözlerimi yaşartmadı desem yalan olur. Bu kısımda oyuna başlamadan önce oyunun arkaplan hikayesini dalgacı bir dil ile kısa ve öz anlatmışsın. Bu bilgileri her ne kadar oyununu daha iyi anlaşılabilir yapmak için koysanda bu bilgiler bize ciddi anlamda tarih bilgisi katıyor ve gelecekte hiç beklenmedik bir yerde hitler ile ilgi soru sorulduğunda cevap verebilmemizi sağlıyor. Şimdiden gelecekteki sorulabilecek sorular için sana minnettarım. 

Oyunun asıl oynanış bölümüne gelirsek hitlerin aniden karşımıza çıkıp "Selam" demesi cidden tüylerimi ürpertti. Kalp atışlarım hızlandı, terlemeye ve titremeye başladım. Sonra konuşmaya devam etti bana ismini ve rütbesini söyledi. "Komutan ANAN" işte o an anlamıştım hitler aslında klonlanma teknolojisini geliştirip kendisini çoğaltmıştı. "117117". Bu sayı nedir diye merak ediyorsunuzdur sanırım, hemen açıklayayım: Bu sayı "ANAN" kelimesinin harflerini alfabede kaçıncı sırada olduğuna göre yerleştirdiğim ve bulduğum bir sayı. Bu da demek oluyorki oyunumuzdaki hitler 117117. klonlanmış hitler.  3 günde bu kadar hikayeyi kafanda nasıl oluşturdun anlayamıyorum, bu dünya cidden keşfedilmemiş yeteneklerle dolu. Her neyse sanırım ana konuda biraz saptım.  Daha sonra hitler bana savaşta nasıl savaşmam gerektiğini anlattı. Sanki gerçek bir komutandan savaş eğitimi alıyor gibiydim. 

Biraz da oynanıştan bahsedelim. Askerlere ve tanklara komut vermek benim için oyunun en heycanlı kısmıydı. Askerleri mi tankları mı önce göndersem sorusu benim için en kafa karıştırıcı kararlardan biri oldu. İşte o an atalarımın uyguladığı turan taktiği aklıma geldi. Tanklarımla düşmanı oyaladım ve askerlerimle düşmanın arkasına geçtim. Düşmanı o çaresizlik içinde gördüğüm an benim için bu oyun boyunca olan en değerli anlardan birisiydi.  Düşmanı ezip geçtikten sonra savaşta ölen askerlerim için 1 dakikalık saygı duruşuna kalktım ve oyunu bitirdim.

Sonuç olarak oyunun grafikleri, sesleri, oynanışı ve hikayesi inanılır gibi değildi gördüğüm bütün oyunlardan çok daha iyidi. Bu yolda devam et senin ilerideki işlerini dört gözle bekliyorum. Benim oyuna da bakıp oylarsan sevinirim.